eigenlijk Max Goldmann, Oostenrijks toneelleider, *9.9.1873 Baden (bij Wenen), ♱31.10.1943 New York. Reinhardt debuteerde in 1892 te Salzburg, ging in 1894 naar Berlijn waar hij in 1902 leider van het Kleine Theater en in 1905 van het Deutsche Theater en de Kammerspiele werd.
In 1920 wijdde hij met H.von Hofmannsthal de Salzburger Festspiele in. Hij leidde sinds 1924 het Theater in der Josefstadt te Wenen. Te Berlijn en te Wenen vestigde hij tevens toneelscholen. In 1933 verliet hij Duitsland en verbleef in Oostenrijk en de VS, waar hij nog enkele keren regisseerde, een film maakte en een toneelschool leidde. Hij maakte met zijn ensemble vele tournees door Europa. Reinhardt verzette zich aanvankelijk tegen het naturalisme en introduceerde het impressionisme, waarbij hij tevens voortbouwde op het principe van de Meininger.
Later paste hij oude en nieuwe theatervormen toe en schiep hij speelruimten met opzienbarende, gestileerde decors. Hij gebruikte nieuwe belichtingstechnieken. Reinhardt bracht zowel grootscheepse produkties als kamertoneel uit. In Nederland beïnvloedde hij m.n. W.Royaards. Hij speelde werken uit de gehele wereldlitteratuur.
Ook operettes en opera’s heeft hij op een originele manier geënsceneerd, o.a. Die Fledermaus van J. Strauss en Hoffmanns Erzählungen van J.Offenbach. Uitgave: Ausgewählte Briefe, door F.Hadamovski (1963).
LITT. H.Braulich, M.Reinhardt (1966); S.Melchinger, M.Reinhardt, Sein Theater in Bildern (1968); E.Leisler en G.Prossnitz, M.Reinhardt und die Welt der Commedia dell’arte (1970); L.M.Fiedler, M.Reinhardt und Molière (1972); G.Reinhardt, Der Liebhaber (1973); E.Leisler en G.Prossnitz, M. Reinhardt in Europa (1973).
