v., vernauwing of vrijwel volledige afsluiting van de maaguitgang.
Pylorusstenose wordt veroorzaakt door littekenschrompeling van maagzweren in het gebied van de maagportier (pylorus), of door woekering van gezwelweefsel in de maagwand. De bij pasgeborenen soms voorkomende vernauwing heeft een andere oorzaak (-»-pylorospasmus). Pylorusstenose, die tot ernstige stoornis leidt in de voedselpassage, tot uitzetting van de maag en tot braken, wordt meestal operatief behandeld. Daarbij kan het vernauwde maaggedeelte weggenomen worden, waarna een nieuwe verbinding voor het voedsel wordt gemaakt tussen de maagrest en de twaalfvingerige darm. In geval van nood (b.v. bij uitgebreide gezwelgroei) kan veelal nog een kortsluiting voor het voedsel gemaakt worden tussen het begin van de maag en een dunnedarmlis.
