[Lat., vermoeden van onschuld], strafprocesrechtelijk beginsel, inhoudende dat een ieder die wegens een strafbaar feit wordt vervolgd voor onschuldig wordt gehouden totdat zijn schuld volgens de wet is bewezen (art. 6, lid 2 van de Europese Conventie ter Bescherming van de Rechten van de Mens, dat o.a. in Nederland en België geldt). verhoor.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
