m. (-tialen), toestandsgrootheid die afhangt van de plaats.
Het elektrisch potentiaalverschil tussen twee punten wordt gedefinieerd als de hoeveelheid arbeid die verricht moet worden om een eenheidslading van het ene naar het andere punt te brengen. Deze definitie is zinvol omdat het voor een elektrostatisch veld niet uitmaakt langs welke weg men van het ene naar het andere punt gaat, de te verrichten arbeid is langs alle wegen even groot. Als het tweede punt bekend wordt verondersteld, b.v. de aarde of het oneindige, spreekt men over de potentiaal, hoewel strikt genomen alleen potentiaalverschillen betekenis hebben. De si-eenheid van potentiaalverschil) is de volt. In het dagelijks leven spreekt men van spanning of voltage in plaats van potentiaal.
In de mechanica definieert men (analoog) de potentiaal als de potentiële energie per eenheid van massa.
