[Lat. post illa verba textus, volgens die woorden van de tekst], v./m. (-s), ben. voor een korte uitlegging van wetenschappelijke of zedekundige aard op de bijbel.
Grote roem verwierven de Postillae perpetuae in Biblia (5 dln. 1471) van de franciscaan Nicolaus a Lyra. Voorts Luthers Kirchenpostille (1521—28) en Hauspostille (1544). Het woord wordt nog gebruikt voor een serie korte toelichtingen op een bijbeltekst voor homiletisch gebruik.
