Georges Jean Raymond, Frans politicus, *5.7.1911 Montboudif (Auvergne), ♱2.4.1974 Parijs. Pompidou studeerde klassieke talen, Franse letteren en politicologie aan de École Normale Supérieure en de École des Sciences Politiques, en was vervolgens leraar klassieke talen te Marseille en Parijs.
Van 1944-46 was hij werkzaam op het secretariaat van generaal De Gaulle, van 1946-54 op de afdeling bestuursgeschillen van de Staatsraad. De Gaulle nam hem in 1948 in zijn staf op; hij werd een van de grote vertrouwensmannen van de generaal. Van 1954-58 was Pompidou werkzaam bij de Banque Rothschild, sedert 1956 als directeur; in deze jaren werd zijn woning in Parijs trefpunt van de artistieke wereld. In 1958 werd hij directeur van het kabinet van president De Gaulle, maar keerde spoedig terug naar de Banque Rothschild, waar hij tot 1962 officieel in dienst bleef. In 1961 werd Pompidou belast met de leiding van de onderhandelingen met de Algerijnse opstandelingen. Van 1962-68 was hij premier, en van 1969 tot aan zijn dood president.
Als premier was Pompidou een bekwaam uitvoerder van de politiek van De Gaulle, en trad hij in de woelige meidagen van 1968 zeer doortastend op. Als president zette Pompidou de politiek van De Gaulle voort, zij het in trager tempo en op meer pragmatische wijze, m.n. in de Europese aangelegenheden. Werk: Anthologie de la poésie française (1968). Uitgave: Entretiens et discours, door E.Balladour (1975).LITT. P.Alexandre, Le duel De Gaulle-Pompidou (1970); G.Martinet, Le système Pompidou (1973); J.D.Bredin, La république de M.Pompidou (1974); C.Delbasch, La France de Pompidou (1974).
