[Ital., metafysische schilderkunst], een ca.1915 te Parijs in de schilderkunst ontstane stroming met als vertegenwoordigers o.a. G. de Chirico en C.Carra.
Doel van de metafysische schilders was het uitbeelden van de irreële wereld van de droom en het zichtbaar maken van de in het onderbewuste levende beelden. In Italië bestond tijdens de Eerste Wereldoorlog een dergelijke groepering, die zich later aansloot bij de Valori Plastici.LITT. U.Apollonio, Pittura metafisica (1950); G. R.Hocke, Die Welt als Labyrinth (1957).
