Italiaanse scholasticus, *ca. 1095 Lumellogno (Lombardije), ♱(1160 Parijs. Petrus was leraar aan de Notre-Dame-school en werd in 1159 bisschop van Parijs.
Zijn faam is gebaseerd op zijn vier boeken Sententiae. Dit werk, dat een samenvatting biedt van de theologische problematiek (God, schepping, verlossing, sacramenten, eschatologie), is grotendeels opgebouwd uit een aantal uitspraken uit de H. Schrift en de traditie rond een reeks ‘kwesties’, waarbij de auteur zijn eigen beoordeling geeft en de schijnbare tegenstrijdigheid van gezaghebbende theologen verklaart. Ondanks het gebrek aan originaliteit en diepgang kreeg dit werk voor het middeleeuwse denken een enorme betekenis. Het werd het handboek voor iedere theologiestudent, tot de 16e eeuw. Vrijwel alle grote scholastici schreven een commentaar op de Sententiae (er zijn er een 200 bekend). De Sententiae hebben de speelruimte geschapen waarbinnen de middeleeuwse theologie en in grote mate ook de filosofische reflectie zich zouden bewegen.
LITT. P.Delhaye, Pierre Lombard (1961).
