v., muzikaal toonsysteem dat het octaaf in vijf afstanden verdeelt.
De vijf afstanden binnen de pentatoniek zijn twee niet direct opeenvolgende kleine tertsen en drie hele toonafstanden, b.v. c-d-f-g-a. Theoretisch zijn er 330 pentatonische toonladders mogelijk. Wanneer halve toonafstanden ontbreken, spreekt men van anhemitonische pentatoniek. De pentatoniek vormt de grondslag van de melodiek in veel volksmuziek en in de muziek van het Verre Oosten.
