[Gr., vijfdelig], Griekse naam voor de vijf bijbelboeken die door de joden Tora (Hebr., aanwijzing) worden genoemd.
De Pentateuch bevat de bijbelse geschiedenis vanaf de schepping tot de dood van Mozes, alsmede wetten van allerlei aard. De tot de Pentateuch behorende boeken zijn: Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri en Deuteronomium. De joden hielden het geheel voor een boek van Mozes en die traditie drong ook in het christendom binnen. De Pentateuch is een samengesteld werk, waaraan vele schrijvers (gewoonlijk aangeduid als Jahwist, Elohist, Deuteronomist en Priestercodex) hebben gewerkt. Op vele plaatsen is aanwijsbaar dat twee of meer verhalen tot één zijn versmolten. bijbel, hexateuch, Tora.
LITT. J.Lewy, The growth of the Pentateuch (1955); S.Mowinckel, Tetrateuch-PentateuchHexateuch (1964); M.H.Segal, The Pentateuch (1967); H.H.Schmid, Der sogenannte Jahwist (1976).
