v. (-s), door de Amerikaan Lester A.Pelton in 1889 gepatenteerd waterrad, dat bestaat uit een schoepenrad dat om een horizontale as draaibaar in een huis is geplaatst.
In de peltonturbine wordt water met een grote valhoogte (meestal tot 400 m) en daardoor grote energie, via een verstelbare uittree-opening van een straalbuis, op een schoepenrad gericht. De uit de straalmond uittredende vrije waterstraal draagt verminderd met de ontstane stromingsverliezen nagenoeg de gehele potentiële energie van de watermassa als kinetische energie aan het schoepenrad over. Het nuttig effect van de peltonturbine kan meer dan 90 % bedragen. De vermogens van peltonturbines zijn vaak zeer groot (ca. 70000 kW).
