tiran van athene (560 v.C. en 546 v.C.-527 v.C.), *ca.605 v.C., ♱527 v.C.; uit een oud-adellijk Atheens geslacht. Peisistratos maakte van de na het optreden van Soloon opnieuw uitgebroken partijstrijd gebruik en wist de economisch in moeilijke omstandigheden verkerende bewoners van het bergland in het noordoosten van Attika door beloften voor zich te winnen.
Zo werd hij weldra het machtigste partijhoofd in Athene, en slaagde hij er in 560 v.C. in zich van de macht meester te maken. Kort daarop werd hij echter ten val gebracht en enkele jaren later uit Attika verbannen. In 546 v.C.-545 v.C. keerde Peisistratos, met steun met buitenaf en aan het hoofd van een huurleger, terug en werd hij tiran over Athene. Peisistratos regeerde gematigd, en handhaafde het grootste deel van de wetgeving van Soloon. De verering van de bij de boeren geliefde god Dionysos werd sterk door hem bevorderd. Op de Dionysia vonden in zijn tijd de eerste opvoeringen van tragedies plaats.
Kunsten en wetenschappen vonden in Peisistratos een ijverig bevorderaar; van blijvende betekenis was de door hem bevolen verzameling en recensie van de zangen van Homeros. Onder zijn bewind is de handel van Athene krachtig bevorderd en kreeg de stad steunpunten bij de Hellespont. Peisistratos werd opgevolgd door zijn zonen Hippias (I) en Hipparchos (I), gewoonlijk met de naam Pisistratiden aangeduid.
LITT. H.Berve, Die Tyrannis bei den Griechen (1967).
