v., (ook: pedagogische diagnostiek), wijze waarop de pedagoog inzicht tracht te krijgen in het leven van het kind, zijn persoon en zijn opvoedingssituatie.
De pedodiagnostiek richt zich steeds op de toekomst van het kind. De pedagoog gebruikt daarbij hulpmiddelen die ook in de psychodiagnostiek worden gebruikt. Hij zal daarbij echter steeds individualiserend zijn ingesteld en zich afvragen wat de gegevens zeggen over een bepaald kind in de gegeven situatie en met het oog op de toekomst. Een belangrijk middel voor de pedodiagnostiek is de projectieve methode, die inzicht verschaft in de belevingswereld van het kind. Ook speldiagnostiek en participerende observatie zijn middelen die voor de pedodiagnosticus van grote betekenis zijn.
