Georg Wilhelm Pabst, Duits filmregisseur, *27.8.1885 Roudnice (Bohemen), ♰30.5.1967 Wenen. Pabst was aanvankelijk regisseur bij het toneel, vervolgens librettoen blijspelschrijver.
Daarna ging hij bij de film en regisseerde er o.a. Un amour de Jeanne Ney (1927), La boîte de Pandore (1928), Tagebuch einer Verlorenen en Westfront 1918 (1929). Na de omschakeling op de geluidsfilm bracht hij o.a. Dreigroschenoper (1930) en Kameradschaft (1932). Pabst draaide van 1937-38 enkele films in Frankrijk, o.a. Mademoiselle Docteur (1937) en, zij het met tegenzin, enkele films voor de nazipropaganda van Goebbels.
Na de Tweede Wereldoorlog keerde hij naar Duitsland terug en maakte o.a. Der Prozess (1948), La voce del silenzio (1952), Cosa da pazzi (1953), Der letzte Akt (1954), Rosen für Bettina (1956), Durch die Wälder, durch die Auen (1956). Pabst helde naar het sociale realisme, dat later alle beroemde Europese scholen inspireerde (vooral de Italiaanse: neorealisme).
LITT. F. Buache, G.W. Pabst (1966); Y. Aubry en J. Petat, Pabst (1968).
