v., (fotografie) term waarmee wordt aangeduid dat de belichting te ruim is geweest d.w.z. dat de film een te grote dosis licht heeft gekregen). Bij overbelichting is het negatief van een zwartwit-opname zeer donker, soms geheel overtogen van een grijze sluier, soms te hoog van contrast, al naar de aard van de ontwikkelaar en de gebruikte emulsie.
Bij zwart-wit-diapositieven zal het beeld te licht zijn en in de witten geheel doorzichtig.Bij kleurendia’s is overbelichting eerder hinderlijk zichtbaar: te weinig details in de heldere delen (huidkleur wordt wit) die bovendien snel een blauwige tint aannemen. Vooral contrastrijke onderwerpen ‘passen’ alleen bij juiste belichting op de contrastomvang van de kleurenemulsie.
