[Lat. optio, keuze], v.,
1. (g. mv.) vrije keuze; keuzemogelijkheid;
2. recht om van een exclusief aanbod gebruik te maken, m.n. bij de koop van onroerend goed: wij hebben dit huis gehuurd voor twee jaren en een jaar (in) optie; die terreinen zijn hem in gegeven; ook van bepaalde rechten: wij hebben een optie op de vertaalrechten van dit boek, desgewenst kunnen we er een vertaling van publiceren;
3. (scheepvaart) vrije keus van de bestemmingshaven: de moet gedeclareerd worden voor de aankomst van het schip;
4. keuze voor de nationaliteit van een land;
5. (mv.), (gew.) opties nemen, kiezen, een keus doen.
PRIVAATRECHT
De houder van een optie heeft het recht om door zijn eenzijdige verklaring een overeenkomst tot stand te brengen op grond van een aan hem gedaan, gedurende bepaalde tijd onherroepelijk aanbod. Dit recht dient onderscheiden te worden van een voorkeursrecht, waarbij het aanbod nog gedaan moet worden.
Bij aandelenopties heeft de optiehouder het recht om een bepaald aantal aandelen te kopen of te verkopen gedurende een bepaalde tijd (looptijd) en tegen een van te voren overeengekomen prijs (opvraagkoers). Factoren die bij de waarde van een optie van belang zijn, zijn behalve de opvraagkoers en de beurskoers, ook de looptijd, de heersende rentestand, het uit te keren dividend en de koersgevoeligheid van het onderliggende aandeel. Dit soort transacties heten op de Amsterdamse effectenbeurs premie-affaires. Tegenwoordig kent men ook -optiebeurzen.
LITT. G.Gastineau, The stock options manual (1975).
NATIONALITEITSRECHT
Bij internationaal verdrag of in nationale wetgeving wordt weleens aan individuen het recht verleend om zelf te kiezen tussen verscheidene (meestal twee) nationaliteiten, d.i. staatsburgerschappen, b.v. bij het huwelijk tussen partners van verschillende nationaliteit of wanneer een deel van een staat overgaat op een andere staat. Het komt voor dat deze nationaliteitskeuze verbonden wordt aan het recht om in de verkozen staat te blijven wonen resp. om de verworpen staat te verlaten. Naast het recht van optie staat het recht om een nationaliteit die men reeds heeft, te verwerpen (repudiatierecht). Het komt ook voor dat personen die in het bezit zijn van twee nationaliteiten het recht, de plicht (optieplicht) krijgen één van beide partijen te verwerpen.
LITT. K.M.Meessen, Die Option der Staatsangehörigkeit (1966).
