v. (-en), het ontladen of ontladen-worden; (natuurkunde) overgang van elektriciteit tussen geleiders in lucht of in een ander gas.
Een ontlading kan plaatsvinden door het wegstromen van de lading langs een geleider (b.v. het aarden van een apparaat), of direct via het omringende medium, deze laatste ontladingen gaan vaak gepaard met lichtverschijnselen, b.v. een elektrische vonk, gasontlading.
