Rhodesisch politicus, *19.7.1917 Matabeleland. Nkomo studeerde in Zuid-Afrika.
In 1947 werd hij sociaal werker bij de Rhodesische spoorwegen. Sinds 1951 was hij secretaris-generaal van de bond van (Afrikaans) spoorwegpersoneel, in welke functie hij een belangrijke rol speelde bij de politieke bewustwording van de Afrikaanse bevolking. Daarna werd hij actief in de politiek in het African National Congress (ANC), waarvan hij in 1953 president werd. In 1959 werd deze organisatie verboden, waarop Nkomo in Londen de National Democratie Party (NDP) oprichtte als opvolger van het ANC. Aanvankelijk voelde Nkomo wel voor een regeling, waarbij Afrikanen 15 van de 65 zetels in het parlement zouden krijgen, maar onder druk van zijn eigen partij moest hij de schikking in febr. 1961 afwijzen. De NDP werd daarop verboden.
In 1962 richtte hij de Zimbabwe African Peoples’ Union (ZAPU) op, waarvan hij president werd. In hetzelfde jaar werd de ZAPU verboden. Nkomo werd in 1964 gearresteerd en zat tot dec. 1974 gevangen. In 1976 vormde hij samen met Robert Mugabe het Patriottisch Front dat een guerrilla organiseerde. Het compromis dat in 1977 tussen de Rhodesische regering en de gematigde negerleiders tot stand kwam, werd door Nkomo van de hand gewezen.
