Duits filosoof, *4.2.1801 Berlijn, ♰16.12.1893 Berlijn. Michelet was een van de trouwste leerlingen van Hegel.
Hij behoorde tot de centrumgroep van hegelianen (hegelianisme), die een verzoening poogden te bewerkstelligen tussen de filosofie van Hegel en de christelijke dogma’s. In de verschillende deelgebieden van de filosofie heeft hij de inzichten van Hegel toegepast en verder uitgewerkt. Werken: Das System der philos. Moral (1828; herdr. 1968), Geschichte der letzten Systeme der Philosophie in Deutschland von Kant bis Hegel (2 dln. 1837-38; herdr. 1967), Vorlesungen über die Persönlichkeit Gottes und die Unsterblichkeit der Seele (1841; herdr. 1968), Die Epiphanie der ewigen Persönlichkeit des Geistes (3 dln. 1844-52), Naturrecht oder Rechtsphilosophie (2 dln. 1866; herdr. 1968-70), Hegel, der unwiderlegte Weltphilosoph (1870; herdr. 1970), Das System der Philosophie als exakte Wissenschaft (5 dln. 1876-81; herdr. 1968), Wahrheit aus meinem Leben (1884; autobiogr.).
