(Bakarawiga), plaats die van ca.300 v.C.—350 n.C. hoofdstad was van een Ethiopisch rijk, dat voordien van het veel noordelijker gelegen Napata uit werd geregeerd (Nubië).
De plaats lag iets ten noorden van het tegenwoordige El Kaboesjía aan de Nijl, die toen hierlangs stroomde. Er zijn resten van kaden gevonden en er zijn begraafplaatsen blootgelegd. Verder zijn er overblijfselen van een zonnetempel (Amontempel, ca.300 v.C.) en van het paleis der koningen (2e eeuw v.C.); tal van kleine piramiden. Op monumenten uit de 1e eeuw v.C. tot de 3e eeuw n.C. heeft men inscripties gevonden in een soort hiërogliefenschrift waarvan de tekens zowel medeklinker als klinker weergaven. Het schrift is ontcijferd, maar de taal is grotendeels onbekend.
LITT. P.L.Shinniè, Meroë, a civilization of the Sudan (1967).
