m. (-en), vaste constructie in een scheepvaartkanaal, rivier of haven, waaraan de scheepstrossen worden vastgemaakt, hetzij om de schepen vast te leggen (meren), dan wel ze af te remmen.
In eenvoudige vorm bestaat de meerstoel uit een zware houten, loodrecht in de bodem ingeheide paal, gesteund door enige schoorpalen (dukdalf). In zwaardere uitvoering krijgt de meerstoel een cilindrische vorm en bestaat hij uit een samenstel van verticale palen en schoorpalen, boven water gekoppeld door gordingen. Men kent ook de meerput, een holle betonnen cilinder zonder bodem, die door het verwijderen van grond uit het inwendige is weggezakt in de bodem onder water.
