m., gemeenschappelijk eigendom van meer personen, ieder voor een onverdeeld aandeel.
Men onderscheidt vrije en gebonden medeëigendom. Bij vrije medeëigendomis er geen andere band dan het te zamen eigenaar zijn, welke band door een vordering tot scheiding en deling kan worden opgeheven. Bij gebonden medeëigendom is het te zamen eigenaar zijn een gevolg van een anderszins tussen de eigenaars bestaande band, zoals een nalatenschap, een maat- of vennootschap of een huwelijk. Bij de maatof vennootschap en het huwelijk kan pas scheiding en deling worden gevorderd nadat deze band is ontbonden. Bij gebonden medeëigendom kan de medeëigenaar weliswaar zijn gehele onverdeelde aandeel aan een ander overdragen, doch niet zijn onverdeelde aandeel in de aparte goederen tot die gemeenschap behorend.
Bovengenoemde beperking geldt niet voor de vrije medeëigendom.
In Nederland en België ontbreekt een algemene wettelijke regeling. De medeëigendom krachtens huwelijk, vennootschap en erfopvolging wordt geregeld door de voor deze onderwerpen geldende bepalingen.
