m. (-s), (ook: matrixprinter), apparatuur voor het drukken op papier van gegevens waarvan de tekens opgebouwd worden uit bepaalde punten in horizontale en verticale rijen.
Met een matrixdrukker worden tekens uit punten opgebouwd, door een bepaalde aanstuurcombinatie verticaal en verplaatsing van de schrijfkop horizontaal. In de juiste stand gekomen wordt een punt gezet. Daarna komt de volgende instelling en wordt weer een punt gezet enz. De afdruk kan technisch op diverse manieren tot stand komen:
1. met naalden via een inktlint of door middel van drukgevoelig papier;
2. thermisch door middel van een warmteafgevende schrijfkop op warmtegevoelig papier;
3. door inbranden door middel van naaldpennen, die door stroomimpulsen inbranden op het papier;
4. chemisch, gebaseerd op een elektrolytisch proces.
De voordelen van een matrixdrukker zijn, dat hij redelijk snel is en dat de tekenkeuze in principe onbeperkt is door de keuze van verschillende tekengeneratoren.
