[Ital. mandolino, kleine mandola], v. (—s), klein snaarinstrument, bespannen met acht snaren, die paarsgewijs gelijkluidend, in kwinten gestemd zijn (g, d, a, e").
Vooral in Zuid-Italië (Napels) is de mandoline, die in de 17e eeuw uit de mandola werd ontwikkeld, zeer geliefd. Dit instrument wordt met een plectrum bespeeld.
A.Vivaldi componeerde een concert voor mandoline en orkest en twee concerten voor twee mandolines en orkest.
W.A.Mozart gebruikte dit instrument voor de serenade in zijn opera Don Giovanni en L.van Beethoven schreef er een sonatine voor.
In de 20e eeuw schreven o.a. G.Mahler (8e symfonie), I.Stravinsky (Agon) en A. Schönberg (serenade opus 24) de mandoline in hun orkestratie voor. Zij neemt echter slechts een bescheiden plaats in de kunstmuziek in. In Nederland, België, de BRD en Oostenrijk bestaan mandoline-orkesten.
