v., gangbare ben. voor de planning van enkel-of kleine-seriefabricage.
Machinefabriekplanning wordt gebruikt als het produktieproces pas kan starten als de klantenopdracht bekend is. Omdat de opdrachten niet repeterend zijn, is produktie op voorraad niet mogelijk. Hieruit volgt onmiddellijk dat er een bepaalde tijd zal verlopen tussen de aanvraag van een klant en de aflevering van de order (doorlooptijd). Het kernprobleem van de machinefabriekplanning is het voorspellen van de doorlooptijd per order en het afstemmen van de verschillende orders op elkaar om de geplande doorlooptijden te realiseren. Hierbij moet steeds rekening worden gehouden met het doel dat men tracht te realiseren: korte of betrouwbare levertijden, dan wel beide tegelijk. Aangezien er bij de enkelfabricage steeds diverse orders gelijktijdig in bewerking zijn, zal er voortdurend concurrerende vraag zijn ten aanzien van de verschillende produktiefactoren.
Voor niet-bevoorrechte orders zal in die situaties wachttijd ontstaan. Verschillende volgorderegels zijn ontwikkeld om de variatie van de doorlooptijd te reduceren.
De machinefabriekplanning vereist het nemen van de volgende beslissingen:
1. vaststellen van de leverdatum, d.i. het bepalen van de totale doorlooptijd (een belangrijke activiteit hierbij is de capaciteitsplanning);
2. bepaling van het startmoment per afdeling:
de totale doorlooptijd kan opgesplitst worden in sub-doorlooptijden per afdeling; hieruit resulteert een startmoment voor iedere afdeling;
3. aangeven van de voorrangsregels per produktie-groep.
