(Pagus Mosariorum, Pagus Masau, Masagoa, Masao), een gebied in het Frankische Rijk, in 714 voor het eerst vermeld, dat het gebied langs de Maas stroomafwaarts van Luik omvatte tot bij Cuijk of Grave. In de Karolingische tijd werd deze Maasgouw reeds vóór 870 in twee graafschappen verdeeld: Masau superior en Masau subterior en vanaf 870 in vier graafschappen: rond Maaseik en Cuijk aan de linkeroever van de Maas en om Susteren en Wassenberg aan de rechteroever.
In de 11e eeuw is de Maasgouw uiteengevallen. Een deel kwam aan Luik, terwijl zich in de rest verscheidene heerlijkheden ontwikkelden.
