v. (-en), het lozen of geloosd worden:
1. verwijdering uit het lichaam;
2. verwijdering van overtollig water: de lozing van de boezem op het buitenwater;
3. plaats waar de lozing geschiedt: een kolk met lozing.
Een lozing kan geschieden via b.v. een pijpleiding direct op het oppervlaktewater (puntlozing), maar ook via vloeivelden. In dit laatste geval maakt men gebruik van de zuiverende eigenschappen van de bodem en vindt de lozing plaats via de diepere ondergrond, waarbij een sterke verdunning kan optreden met grondwater, dat over een breed front het oppervlaktewater bereikt (diffuse lozing).
