Romeins dichter, 3e eeuw v.C. Livius Andronicus, een geboren Griek, werd bij de verovering van Tarente in 272 v.C.
Romeins gevangene en slaaf. Later werd hij vrijgelatene van Marcus Livius Salinator, wiens kinderen hij onderwees. Hij maakte een vertaling van de Odyssee in Oudromeins-saturnische versmaat en schreef, eveneens naar Griekse modellen, een groot aantal treurspelen en enige blijspelen, die in Rome (voor de eerste maal in 240 v.C.) opgevoerd werden. Hierdoor werd hij de grondlegger van de Romeinse dramatische poëzie en tevens van de vertaalkunst. Latere dichters, m.n. Ennius, achtten zijn stijl primitief.
Uitgaven: door W.Morel (in: Fragm. poet. lat., 1927); door E.H.Warmington (in: Remains of Old Latin II, 1936; met Eng. vert.).
LITT. S.Mariotti, Livius Andronicus (1952).
