(lisene) [Ital.], v./m. (-senen), architectonisch siermotief in de vorm van een iets vooruitspringende muurband.
De liseen is kenmerkend voor de romaanse bouwstijlen van Lombardije en Rijnland van de 8e13e eeuw. Lisenen worden onderling verbonden door grote rondbogen of door friezen van rondboogjes. Ca.1150 krijgt de liseen het aanzicht van een constructieve verzwaring, waardoor zij overgaat in de steunbeer.
LITT. C.Ricci, Romanesque architecture in Italy (1925).