m. (-s), (ook: eksteroog), clavus, eeltplek met een naar binnen gekeerde, harde, kegelvormige kern (pit), vooral voorkomend aan de tenen.
Een likdoorn ontstaat door aanhoudende druk op dezelfde plaats. Men voorkomt likdoorns door het dragen van knellend schoeisel te vermijden. Soms helpen viltringetjes, die de plaatselijke druk verminderen. De likdoorn kan men verweken met salicylpreparaten, waarna de kern meestal zonder veel moeite verwijderd kan worden. Bij de pedicure wordt het harde weefsel (eelt) voorzichtig weggeschaafd.
