o. (-en), in de meetkunde van het platte vlak het samenstel van een punt en een richting. Men kan het lijnelement zo kiezen dat het midden daarvan met het punt samenvalt; die richting wordt gewoonlijk aangegeven door een lijn door een punt in die gegeven richting.
Zo definieert elke kromme lijn in elk van haar punten een lijnelement, nl. dit punt en een stukje van de raaklijn aan de kromme in dat punt.Men zegt wel, dat de kromme de verzameling van haar lijnelementen is.Men kan aan een lijnelement een (oneindig kleine) lengte ds toekennen; b.v. in het rechthoekig coördinatenstelsel xOy (afb.1) is ds = √(dx2 + dy2). Lijnelementen spelen een rol in de theorie van de differentiaalvergelijkingen. B.v. de vergelijking x dx + y dy = 0 geeft bij een punt (a, b) een richting die is bepaald door de vergelijking a dx + b dy = 0.
Men kan dus nemen dx = b, dy = a. Zo is bij punt P (2,1) de richting bepaald door dx = 1, dy = -2 (afb.2). Bij het punt (0,0) behoort elke richting. Alle lijnelementen vormen samen een lijnelementenveld (afb.3). Bij een differentiaalvergelijking is een integraalkromme een verzameling van lijnelementen. In het voorbeeld zijn dit cirkels. x dx + y dy = 0; dus dx2 + dy2 = 0, waaruit volgt x2 + y2 = c, waarin c een constante is.
