v. (-en), (ook: autopsie, necropsie, obductie, sectie), het onderzoek van een lijk om de oorzaak van de dood vast te stellen.
Bij lijkopening wordt het lichaam vanaf de beide schouders schuin naar beneden geopend zodanig dat de sneden elkaar raken onderaan het borstbeen. Daarna wordt vanaf dat punt een snede gemaakt in de mediaanlijn tot aan de -symfyse. Dan kunnen alle ingewanden bestudeerd worden, overigens zonder hiervan voor de nabestaanden zichtbare sporen te hoeven veroorzaken. Behalve de inspectie met het blote oog is meestal ook een microscopisch onderzoek van de organen nodig. Behalve borsten buikholte worden soms nog de schedel en het ruggemergkanaal geopend.
