v. (-en), de manier waarop de mens zijn lichamelijkheid ervaart.
Lichaamsbeleving is een pedagogische categorie die zowel diagnostisch als therapeutisch van belang is. De relatie tussen opvoeding en lichamelijke ontwikkeling vindt haar concrete gestalte in de persoonsontwikkeling. Van belang is hoe het kind zichzelf, zijn lichaam, in de ontmoeting met de ander beleeft: hoe b.v. een gebrek als mank-zijn of een opvallend litteken in de ontmoeting met de ander verwerkt wordt.
LITT. J.Kugel, Lichaamsplan, lichaamsbesef, lichaamsidee (1969); S.Fisher, Body experience in fantasy and behavior (1970); M.J. Lange veld, Elk kind is er één (1974).