[→Gr. tomos, afscheiding], o. (-tomen), zwelling door een bloeding, wanneer deze optreedt zonder dat het bloed door een open wond kan afvloeien.
(e) Treedt een hematoom op, dan zal het bloed daarbij het weefsel doordrenken of de organen uit elkaar drukken en daarmee een met bloed gevulde ruimte te voorschijn roepen.
Een lichte vorm van hematoom is de blauwe plek, waarbij het bloed zich in het onderhuidse weefsel ophoopt na een slag of stoot. Dit verdwijnt meestal weer vanzelf door resorptie.
