o., (ook: groene staar), verzamelnaam voor diverse oogaandoeningen, waarvan het karakteristieke verschijnsel de verhoging van de druk in het oog is.
(e) Men onderscheidt een primair glaucoom, wanneer het oog tevoren gezond was, en een secundair glaucoom, als het een gevolg van een reeds bestaande afwijking is. De eerste vorm kan zowel acuut als chronisch verlopen. Treedt de verhoging van de druk snel op, dan spreekt men van een acuut glaucoom, een ziekte met spectaculair verloop (wijde pupil, roodheid en wazigheid van het hoornvlies, slecht zien, algeheel ziek zijn, braken). Treedt de drukverhoging langzamer op, dan heet dit een glaucoma simplex, dat ondanks zijn sluipend verloop het oog eveneens ernstig kan beschadigen, waarbij het gezichtsveld defecten gaat vertonen. De gezichtsscherpte blijft zeer lang intact. Het glaucoom is meestal een afwijking van de gevorderde leeftijd.
Wordt niet ingegrepen, dan eindigt glaucoom met absolute blindheid. Er staan diverse geneesmiddelen ten dienst. Wanneer deze niet helpen is operatieve hulp nodig. Deze richt er zich op de druk in het oog te verlagen. Buphthalmus is een aangeboren vorm van glaucoom.
