Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 29-06-2020

ethyleenchloride

betekenis & definitie

o., (beter: ethyleendichloride), een olieachtige, kleurloze, zoete vloeistof met chloroformachtige geur.

Ethyleenchloride (1,2-dichloorethaan), ClCH2CH2Cl, smeltpunt -35,3 °C, kookpunt 83,7 °C, volumieke massa 1257 kg/m3 wordt bereid door chlorering van etheen CH2=CH2 + Cl2 → °50 → ClCH2CH2Cl.

Het meeste wordt omgezet in vinylchloride (ca. 80 %); verder vindt het toepassing samen met tetraethyllood in benzine, als grondstof voor ethyleendiamide, in de fabricage van polysulfide rubber en als oplosmiddel (dewaxing van petroleum).

< >