koning van WESSEX (802-839), ♱839; afstammeling van een aanzienlijk Kents geslacht. Egbert werd, na enige jaren ballingschap aan het Frankische hof (ca.789-792) en op Keltische bodem, in 802 koning van Wessex; hij was daarbij vazal van het koninkrijk Mercia.
Hij wist zich in 827 aan deze suzereiniteit te onttrekken door een militaire overwinning en veroverde Kent, Essex, Surrey en Sussex. Egbert kan daarom de eerste koning van Engeland worden genoemd. Sedert 835 bestreed hij, na een aanvankelijke nederlaag, met succes de Noormannen.