[Eng.], v./m., de verkoop van goederen in het buitenland tegen zowel een lagere prijs dan waarvoor het op de eigen thuismarkt wordt aangeboden als beneden de kostprijs.
Indien de overheid geen exportpremies verleent is dumping alleen mogelijk indien invoerrechten worden geheven of invoercontingenten zijn vastgesteld om te voorkomen dat de goedkoop in het buitenland verkochte goederen weer in het land van oorsprong beneden de daar heersende prijzen worden verkocht. De transportkosten zullen dit laatste reeds gedeeltelijk verhinderen. Dumping, in deze vorm commerciële dumping genaamd, wordt om verschillende redenen door de producenten toegepast, o.a. voor de afzet van overschotten of om de eigen concurrentiepositie te versterken, in het algemeen met het oog op een te voeren agressieve prijspolitiek.
Een bijzonder geval van dumping doet zich voor indien een land een concurrentievoorsprong heeft op andere landen door het feit dat zijn valuta ondergewaardeerd is. Dit wordt gewoonlijk valuta dumping genoemd, hoewel het geen eigenlijke dumping is, daar er geen prijsverschil bestaat tussen binnen- en buitenland. Hetzelfde geldt voor sociale dumping, hetgeen het geval is bij levering uit landen met zgn. lage lonen, waartegen men niet kan concurreren. Het verweermiddel tegen dumping is het treffen van beschermende maatregelen rond de markt waarop wordt gedumpt. In gevallen van nauwere economische samenwerking, waarbij men zich door de onderlinge afschaffing van invoerrechten en contingenten niet meer tegen dumping van partners kan beschermen, komt meer en meer de nadruk te liggen bij de anti-dumping wetgeving (van het GATT, General Agreement on Tariffs and Trade).
LITT. F. de Roos, Theorie van de intern, econ. betrekkingen (1971).
