(ook: Driekeizerentente), voornamelijk door de Duitse kanselier O.von Bis marck tot stand gebrachte overeenkomst tussen Duitsland, Oostenrijk-Hongarije en Rusland (1873), met als voornaamste oogmerk dat geen van de verdragspartners zich met andere staten zou verbinden. Bismarck had er het grootste belang bij aldus Frankrijk te isoleren, Rusland wilde er Duitslands welwillendheid bij zijn Balkanexpansie door verzekeren, terwijl Oostenrijk-Hongarije er juist een middel in zag die expansie tegen te gaan.
Dit grote verschil tussen de Oostenrijkse en Russische doeleinden werd de hoofdoorzaak van het uiteenvallen van het Dreikaiserverhältnis. In 1881 was het Dreikaiserverhältnis reeds getransformeerd tot een geheim verdrag inzake wederzijdse neutraliteit indien een van de drie partners in oorlog zou geraken, behoudens oorlog met Turkije, in welk geval speciaal overleg gepleegd zou worden.
LITT. A.Hillgruber, Bismarcks Aussenpolitik
