[Lat. dativus, Gr. dotike, geneigd tot geven],
I. zn. m. (datieven), (spraakkunst) derde naamval (e);
II. bn. (recht) datieve voogd, door de rechter benoemd, tegenover wettelijke voogd; datieve voogdij.
(De dativus of derde naamval is een term uit de traditionele taalkunde voor de vorm van het zelfstandig naamwoord, voornaamwoord of bijvoeglijk naamwoord, wanneer deze het belanghebbend voorwerp in de zin zijn. Zo is in de Latijnse zin Pater filio librum dedit, de vader heeft zijn zoon een boek gegeven, filio, zoon, een substantief in de dativus.
