[dasndi; Eng., Sanskrietdandi, stokdrager, nl. een ambtenaar van de vm. Indian Civil Service], m. (-dies), manlijk persoon, jongmens die met bijzondere zorg de mode volgt en zijn uiterlijk verzorgt; minder ongunstig dan fat.
Een dandy was (is) een lid der elegante wereld, die door keuze van kleding en wijze van doen in bijzondere mate de aandacht trok (trekt); toonaangevend, opdringerig modeheertje, fat. Het woord kwam in Engeland ca.1815 op, toen een groep jongeren uit de hoogste maatschappelijke kringen, die onder leiding van Beau (George Bryan) Brummell (die overigens van burgerlijke afkomst was) een volkomen inofficiële gezamenlijke toonaangevende rol wilde spelen in mode, etiquette en ‘savoir vivre’. Het had een bepaalde invloed op de dichter G.Byron en Franse litterators, die er hun romantisch-aristocratische protesthouding aan ontleenden. Het dandyisme leverde ook veel stof voor moderomans (‘fashionable novels’), die in de Engelse letterkunde van 1825-35 een rol speelden. Litt. O.Mann, Der Dandy (1962).
