[Fr.], v. (-s), de hoekfrequentie van elektrisch geladen deeltjes onder invloed van een homogeen en constant magnetisch veld. De cyclotronfrequentie is de hoekfrequentie van een geladen deeltje dat een cirkel- of schroefvormige beweging beschrijft in een homogeen magnetisch veld ten gevolge van de lorentzkracht.
Deze hoekfrequentie wordt bepaald door de lading q en de massa m van het deeltje en de grootte van de magnetische inductie B, en wel ωc = q B/m, waarin ωc de cyclotronfrequentie is.
