[Eng.], o., een wintersport die beoefend wordt op het ijs.
Curling werd al in de 16e eeuw in Schotland gespeeld. Het is een verfijnde, streng gedisciplineerde vorm van ijsschieten, die vooral in de Europese wintersportplaatsen in hoofdzaak door ouderen wordt beoefend. Een curlingbaan is ca. 40 m lang en 10 m breed, dient spiegelglad te zijn en aan twee kanten cirkels te hebben, waarbinnen een kegel staat opgesteld. Curling wordt gespeeld door twee viertallen. Er wordt geworpen met een schijf van graniet, waaraan bovenop een handvat is. De schijf wordt naar de overzijde van de baan gegooid.
De kunst is de schijf in de cirkels te krijgen, liefst in de binnenste cirkel waar de kegel is opgesteld. De ploeggenoten van de werper gaan de schijf vooraf met bezems en vegen alle oneffenheden weg. Curling wordt in Nederland en België slechts sporadisch beoefend.
Internationaal zijn alle verenigingen aangesloten bij de Royal Caledonian Curling Club in Edinburgh. De oudste vereniging is de Dudington Society te Edinburgh, opgericht in 1795.
