[Eng.], m. (-s), brandweerwagen bestemd voor bestrijding van vliegtuigbranden en voor het leggen van een schuimtapijt op een landingsbaan waarop een landing met verhoogd risico (b.v. vanwege een niet werkend landingsgestel) moet worden uitgevoerd.
De crash-tender wordt vooral op vliegvelden gebruikt. In het voertuig zijn tanks ondergebracht voor water en schuimvormend middel. Vaak worden verschillende wielstellen aangedreven om de wagen een grote acceleratiesnelheid te kunnen geven. Crash-tenders bestemd voor vliegvelden moeten voldoen aan internationaal vastgestelde specificaties.
