[Fr.], bn. en bw. (-er, -st),
1. (van personen) aangenaam in de omgang; innemend, bekoorlijk (door uiterlijk voorkomend of door wellevendheid): een charmant jongmens; zeer vriendelijk;
2. genoeglijk, zeer gezellig: een charmant avondje.
Gepubliceerd op 04-07-2019
betekenis & definitie
[Fr.], bn. en bw. (-er, -st),
1. (van personen) aangenaam in de omgang; innemend, bekoorlijk (door uiterlijk voorkomend of door wellevendheid): een charmant jongmens; zeer vriendelijk;
2. genoeglijk, zeer gezellig: een charmant avondje.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: