m. (-s), instrument waarmee de hoogte van het wolkendek wordt gemeten. De ceilometer vindt speciaal toepassing op vliegvelden en werkt nauwkeurig bij wolkenbases tot 600—800 m, die voor de luchtvaart van belang zijn.
De meting vindt plaats door verticaal gerichte lichtpulsen door het wolkendek te laten weerkaatsen en met een fotocel terug op te vangen.Het tijdsverschil tussen het uitzenden en het terugontvangen van een lichtpuls is een maat voor de hoogte van het wolkendek.
