[Fr. canna, riet], v./m. (-s), gootvormige verticale uitholling op zuilen.
Cannelures zijn gleuven van meer of mindere diepte, al of niet door scheidende smalle vlakken ingedeeld, langs de schacht van m.n. de klassieke Dorische en Ionische zuilen. De Dorische zuil heeft 20, de Ionische 24 cannelures. Zij werden gewoonlijk aangebracht als de trommels van de zuil reeds op elkaar geplaatst waren. De Dorische cannelure is minder diep dan de Ionische. Ook op o.a. friezen, meubelen, lijsten, kandelaars werd het cannelurestelsel toegepast.
In de middeleeuwse Anglo-Normandische bouwkunst had de cannelure ook wel een zigzag- of spiraalvorm (kathedraal te Durham); tijdens barok en empire herleefde de belangstelling voor de cannelure.
