[Eng.], m. (-s), (computertechniek)
1. een groep bits waarmee een alfanumeriek teken wordt voorgesteld;
2. een groep opeenvolgende bits, die als eenheid wordt verwerkt en gewoonlijk korter is dan een woord.
De term byte is geïntroduceerd door de Amerikaan W.Buchholz in het boek: Planning a computer System (1962); de term is afgeleid van het Engelse woord ‘bite’, dat herspeld is om verwarring met de term bit te voorkomen. Daar in de meeste computers 8-bit alfanumerieke codes worden toegepast voor gegevensverwerking, bestaat een byte als regel uit 8 bits.
