Duits scheikundige, *31.3.1811 Göttingen, ♱l6.8.1899 Heidelberg. In 1838 werd Von Bunsen hoogleraar te Marburg, in 1851 te Breslau en in 1852 te Heidelberg.
Hij is vooral bekend om zijn onderzoekingen over gassen. Hij vond een geheel nieuw systeem voor gasanalyse in 1857; hij bepaalde de invloed van druk op het smeltpunt van stoffen en de diffusie en absorptie in gassen.
Zijn onderzoekingen over het kakodyl zijn voor de organische chemie van grote betekenis geworden. Met Kirchhoff ontwikkelde Von Bunsen de spectraalanalyse (1859).
Met een door hem geconstrueerd galvanisch element zonderde hij magnesium, natrium en aluminium af. In 1860 ontdekte hij het magnesiumlicht.
Ook de analytische en de mineralogisch-geologische chemie hebben aan hem tal van belangrijke resultaten en geheel nieuwe methoden te danken. Uitgaven: Gesammelte Abhandlungen, door Oswald en Bodenstein (3 dln. 1904; met biogr.).
