m. (-en), in 1903 door J.Brons uit Farnsum (Groningen) gepatenteerde viertaktdieselmotor.
Bij de bronsmotor wordt in afwijking met dieselmotoren de brandstof niet onder hoge druk aan het einde van de compressieslag ingespoten, maar tijdens de zuigslag aangezogen uit een ruimte (het verstuiverbakje) die in open verbinding staat met de cilinderruimte. Tijdens de zuigslag wordt een deel van de brandstof aangezogen en verdampt, waarna deze damp aan het eind van de compressieslag tot ontsteking komt. Door de daaropvolgende explosie wordt de resterende brandstof uit het verstuiverbakje in de cilinderruimte verstoven, waarbij een goede vermenging met de aanwezige lucht en een vrijwel volledige verbranding plaatsvindt. Omdat de brandstofinspuitpomp geheel ontbreekt bij deze motoren, dient de als brandstof gebruikte gasoliesoort o.a. beslist niet dikvloeibaar te zijn; dat is bij lage temperatuur, vooral op schepen waar deze motoren veel gebruikt worden, zeer belangrijk, omdat toevoerleidingen anders gemakkelijk verstopt raken (zie verbrandingsmotor).
